UPOZNAJTE VALJEVO...
Valjevo - moj grad
Valjevo danas ima nešto preko 80 000 stanovnika, a narastalo je vekovima trpeći mnoge loše vetrove istorije. Prvi put zauzima važno mesto u našoj istoriji, pre svega zbog značaja koje je imalo u Prvom srpskom ustanku i Prvom svetskom ratu. U njemu su pogubljeni knezovi Aleksa Nenadović i Ilija Birčanin, u čuvenoj Valjevskoj bolnici umrla slikarka Nadežda Petrović, na ovim prostorima se odigrala slavna Kolubarska bitka, koju je predvodio vojvoda Živojin Mišić.
Valjevo spominje u dubrovačkim spisima iz 1339.godine, a i postoji mnogo različitih legendi kako je dobilo ime. Po nekima svaljao se narod sa planina u dolinu, po drugima zbog valjarica na Kolubari, filolozi kažu po latinskoj reči vallis, što znači dolina, a najbliže istini da je grad dobio ime po izvesnom Valju, što je staro slovensko ime, koji je bio vlasnik prve kafane podignute na teritoriji grada, te odatle i ne čudi što u Valjevu na svakom koraku niču kafane, kafići, restorani, a Valjevci su poznati po tome što sa prvim lepim danima, čak i u toku radnog vremena, ispune sve kafanske bašte.
Ali ovdašnji narod je takav, voli da se druži, kafana mu je mila, a gostoprimljiv je u tolikoj meri da u Valjevu ne važi ona narodna- svakog gosta, za tri dana dosta.
Kako bi i važila, kad za tri dana ne možete posetiti Muzej i Muselinov konak, popiti kafu u Bukvi, ručati u Šoferu, slikati se na Markovoj stolici, ušinuti vrat gledajući Stevana Filipovića, pogledati slike najčuvenijeg valjevskog slikara Ljube Popovića u Modernoj galeriji, posetiti Brankovinu i recitovati Desanikinu – Ne, nemoj mi prići, hoću izdaleka, obići Kulu Nenadovića, popiti kriglu valjevskog piva na Platanima.
Prošetati se Pećinom, pročitati „Leptiricu“ Milovana Glišića i posetiti vodenicu Save Savanovića na Gradcu, popiti vodu sa izvora, zapaliti sveću u Ćelijama, pojesti čorbu od koprive na Vidanovom izvoru, i jagnjeće pečenje kod Bore u Rosuljama, istraživati u Istraživačkoj stanici Petnica i uplašiti se od slepih miševa u Petničkoj pećini, bućnuti se u bazen i okupati u jezeru, večerati pastrmku na Lovcima dok vam pauni šetaju oko stola, merkati Valjevke dok paradiraju Knez Miloševom.
Ostaviti pola plate bairskim muzičarima u nekoj kafani u Tešnjaru, posrtati preko belog mermernog mosta, uhvatiti taksi kod Granda i otići na burek sa sirom u 3 ujutro, doručkovati kačamak ili prženice kod Šmekera, pa se osladiti tufahijama u Kući, nadisati se na Divčibarama, pokloniti se u Leliću, popiti rakijicu kod Gljivara, pozdraviti se s domaćinima i kupiti za uspomenu kilo duvan čvaraka od Slavena, te čuti kako se dosetio ovaj vispreni Valjevac da zaštiti proizvod star bar 200 godina, da ga Slovenci ne ukradu kao ajvar, pa duvan čvarci i zvanično postadoše autentičan valjevski brend. I ako sve to uspete da odradite za tri dana, jedno je sigurno, vratićete sa po još, a u međuvremenu četovaćete sa Valjevkama ili Valjevcima na netu pripremajući teren da, možda, u Valjevu sledeći put i ostanete. Trajno.
Valjevo - moj grad
Valjevo - moj grad
Valjevo - moj grad
Kula Nenadovića
Valjevo - moj grad
Reka Gradac, koja se smatra jednom od najčistijih u Evropi..
Valjevo - moj grad
Markova stolica...
Valjevo - moj grad
Valjevo - moj grad
Spomenik istaknutom srpskom vojvodi koji je učestvovao u svim srpskim ratovima od 1876-1918 i koji je komandovao Prvom srpskom armijom u Kolubarskoj bici- Vojvoda Živojin Mišić
Valjevo - moj grad
Jedan je od organizatora Prvog srpskog ustanka u valjevskom kraju, vojvoda i državnik, čije je najpoznatije delo Memoari- Prota Mateja Nenadović
Valjevo - moj grad
Nastaviće se..
